H γειτονιά μας
Η περιοχή του Μεταξουργείου κατά τον 19ο αιώνα ήταν διάσημη λόγω του εργοστασίου μεταξιού που κατασκευάστηκε εκεί και το οποίο ήταν ο λόγος για την ονομασία της περιοχής. Το όνομα του πρότζεκτ μας, Silk Fab, είναι και αυτό μια αγγλική προσέγγιση του «Μεταξουργείου», Silk (μετάξι) και Fab (fabrication – εργοστάσιο). Σήμερα το Μεταξουργείο είναι μία συνεχώς εξελισσόμενη περιοχή και αποκτά μία φήμη ως το καλλιτεχνικό προάστιο των Αθηνών, κυρίως λόγω των πολλών γκαλερί τέχνης και μουσείων που έχουν ανοίξει τις πόρτες τους. Εκτός αυτού πολλά νέα μοντέρνα εστιατόρια και μπαρ έχουν πλέον βάλει το Μεταξουργείο στη νυχτερινή σκηνή της πόλης. Το Γκάζι είναι μόλις σε απόσταση αναπνοής (10 λεπτά με τα πόδια) ενώ η Πλάκα, το Μοναστηράκι, το Θησείο και γενικά το ιστορικό κέντρο είναι πολύ γρήγορα προσβάσιμα.
Επίσης...
Μετά τη σύσταση του Ελληνικού κράτους, η προοπτική ανέγερσης των ανακτόρων στον Κεραμεικό, οδήγησε πολλούς επιφανείς της εποχής, όπως ο αυστριακός πρέσβυς Πρόκες φον Όστεν, η Δούκισσα της Πλακεντίας και oι πρίγκηπες Ιωάννης Καρατζάς και Γεώργιος Καντακουζηνός, να αγοράσουν κτήματα ή να κτίσουν οικίες στην περιοχή. Ο τελευταίος, μάλιστα, ανέγηρε μεγάλη οικοδομή, γνωστή ως Μέγαρο Καντακουζηνού, με την προοπτική της εκμετάλλευσης του κτιρίου ως εμπορικού κέντρου, ένα σχέδιο που ναυάγησε όταν τελικά αποφασίστηκε τα ανάκτορα να κτιστούν στο τότε άλλο άκρο της πόλης, στη σημερινή πλατεία Συντάγματος. Το ημιτελές κτίσμα αγοράστηκε από την εταιρεία του μεταξουργείου και γκρεμίστηκε ώστε να ανεγερθούν οι εγκαταστάσεις του.
H σταδιακή επέκταση του αρχικού εργοστασίου επεξεργασίας μεταξιού σε ολόκληρο συγκρότημα, απέτρεψε για αρκετό χρονικό διάστημα (έως το 1875 περίπου) τη δημιουργία οικιστικών ζωνών στην περιοχή. Σε αυτό συνέβαλε και η ίδρυση του Ορφανοτροφείου Χατζηκώστα το 1856, το οποίο πλαισιώναν εργαστήρια επαγγελματικής κατάρτησης των φιλοξενούμενων παιδιών και, αργότερα, η εγκατάσταση του γειτονικού εργοστασίου παραγωγής φωταερίου (1859-61). Σημαντική ήταν επίσης η παρουσία καταστημάτων σιδηροκατασκευών και αμαξοποιείων, που μεταπήδησαν στο Μεταξουργείο από την όμορη περιοχή της Πλατείας Ελευθερίας (Κουμουνδούρου). Το τελευταίο τέταρτο του 19ου αι. στο Μεταξουργείο είχε πλέον δημιουργηθεί ένα συνεχές σύστημα δόμησης με τη γειτονική περιοχή της Βάθειας, τη σημερινή Βάθη.